Na een professionele voetbalcarriere komt uiteindelijk het moment dat je te oud, te langzaam en te slecht geworden bent. Het moment waarop de volgende generatie staat te trappelen om jouw plek in het veld over te nemen. Dan weet je dat je afscheid moet nemen van het hoogste niveau en nog een paar jaar kan vlammen in een lagere klasse, tegen een salaris dat 3 nullen minder bevat.
Zoiets is mij ook overkomen. Na 14 fanatieke jaren en 3 kampioenschappen – niet lachen; AZ is nu ook pas voor de tweede keer landskampioen – is het gedaan met mijn ambitieuze sportieve bedoelingen. Dit seizoen heb ik voor het eerst doorgebracht in een vriendenteam genaamd ‘atletico lambrusco’. Ik neem aan dat de naam voor zich spreekt? Zo niet, dan komt dat verder in het verhaal nog wel.
Feestavonden zijn in ruime mate aanwezig, altijd supergezellig met een onbeperkte aanvoer van, je raadt het al, lambrusco en je eindigt standaard op de bar. Met regen sta je met 10 man op het veld; hier mag je namelijk wel warme chocomel verkiezen boven inzet. Sponsors en scheidsrechters regelen we zelf. We mogen onbeperkt wisselen en onze klasse is door de knvb bestempeld als ‘recreatief’, wat volgens mij jargon is voor ‘liever lam dan moe’.
Als groentje moest ik aan het begin van dit seizoen uiteraard eerst ontgroenen, voor ik mocht spelen. Op je sokken touwtje springen, kruiwagentje lopen, zaklopen en rondjes draaien om pionnen om vervolgens allesbehalve recht weg te lopen. En elke activiteit werd uiteraard verplicht afgesloten met een glas van die zoete witte limonade. Gelukkig ben ik in 1 keer glansrijk geslaagd.
Dat het erg gezellig is buiten het veld, betekent natuurlijk niet helemaal dat het fanatisme binnen het veld ook weg is. Nee, die 90 minuten lang willen we echt wel knallen. Maar zonder training of warming up en met liters lambrusco is wat ik wil soms niet meer hetzelfde als wat ik kan. Zo hebben we afgelopen zondag dus waarschijnlijk onze kans op het kampioenschap verspeeld.
Maarja, lang treuren kon ik niet. Nog geen 48 uur later verschijnt er weer een nieuw mailtje van de officiële organisatie van het jaarlijkse meidenweekend – dit jaar gaan we op ‘expeditie lambrusco’, hoe toepasselijk – met de boodschap: “meiden, geef even je drankvoorkeur op voor het weekend. Als je niet reageert, rekenen we voor jou op.... (even de spanning opbouwen) lambrusco.”
Ineens doet dat hele kampioenschap er eigenlijk niet meer zo toe. Want nu sta ik voor een veel moeilijkere opgave; nu moet ik ze als nieuweling vertellen dat ik eigenlijk liever rosé drink.
PS; wil je mijn weekendje weg tot een onvergetelijke ervaring maken; check de site en wordt sponsor!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten