Al hangen er ijspegels aan mijn neus

Zo ga ik de komende winter in. Met zes lagen kleding en een dekentje op de bank. Kaarsjes op tafel en een vuurkorf in de hoek van de kamer. En dan spelen we een potje Risk of Canasta. Mijn interviews lever ik handgeschreven aan over de post. Geen tv. Geen laptop. Geen lampen aan. En vooral geen kachel aan. Het is tijd om te bezuinigen.

Tenminste, als het aan al die ‘we houden zo van onze klanten’ bedrijven ligt. Want die maken je lekker met een dooie mus. Of een dooie struisvogel.

Ik ben dus overgestapt naar Nuon. Jarenlang heb ik me nergens mee bezig gehouden. Geen rekening gecheckt en gewoon blind betaald. Aan Eneco. Net zoals ik al jarenlang internet afneem bij dezelfde provider. Wanadoo. Stamt uit de tijd dat je nog een extra abonnement nodig had bij KPN voor je internetabonnement. Heb ik dus ook nog.

Is het luiheid? Of angst voor verandering? Anyway, afgelopen zomer stonden er twee heren voor mijn deur. Van Nuon. Of ik over wilde stappen. Want ik zat nu bij Eneco wisten ze. En bij Nuon zou ik veel goedkoper uit zijn. ‘Joh, doe eens gek’, dacht ik. En ik ben overgestapt. Uiteindelijk viel de ‘Nuon regelt de overstap’ al aardig tegen en was enige bemoeienis van mijn kant toch nodig. Maargoed. Kan gebeuren. Ik was goed bezig! Geen dief meer van mijn eigen portemonnee!

En met een goed gevoel ging ik verder met mijn oude gewoonte: nergens naar kijken en blind betalen. Tot vandaag. Ik spotte op mijn afschrift ineens kosten voor Eneco. Dat was gek natuurlijk. Ben al 3 maanden overgestapt! Ok, ik ga er eens een telefoontje aan wagen. ‘Ja dat klopt’, wist Eneco me te vertellen. Want Nuon levert alleen het product. Wij verzorgen nog steeds het transport (lees: het vervoer van gas en elektra door de buisjes onder de grond). En daar betaal je dus nog voor aan Eneco. Hmmm. Blijft gek. Want een simpele rekensom van de kosten aan Nuon + Eneco geeft een hoger totaalbedrag dan vroeger. Toen alles nog gewoon was zoals het al jaren was... Toen ik me nog lekker naïef gewoon niet bezig hield met die stomme rekeningen. Ook maar even bellen met Nuon dan. Weer een keuzemenuutje door. ‘Wij stellen uw mening op prijs. Vindt u het goed als we u na uw telefoongesprek bellen om uw tevredenheid vast te stellen? Toets 1 voor ja en 2 voor nee.’ 2 natuurlijk. Geen tijd voor. Geen zin in. SPIJT! Want toen de medewerker me weer even in de wacht stopte om mijn gegevens erbij te pakken (na de uitspraak dat het inderdaad raar was dat ik nu meer betaalde), kreeg ik 4 minuten hele slechte muziek en werd de verbinding gewoon verbroken!

Dus nu wacht ik tot ze me netjes terugbelt. Een lekker utopische gedachte natuurlijk. Want dat gebeurt niet. En dan ben ik weer over mijn actieve bui heen, kruip terug in mijn naïeve schulp en met de gedachte ‘het zal wel goed zijn’, betaal ik het komende jaar dus gewoon meer dan voorheen.

Dus wat hebben we vandaag weer geleerd? Houd het allemaal maar lekker zoals je het hebt en vrees veranderingen. Actieprijzen bestaan niet. Aanbiedingen net zo min. Geldzuigers zijn het. Allemaal. Maar ik zal ze krijgen. Mijn kachel gaat niet meer aan. Al hangen de ijspegels aan mijn neus; bij mijn afrekening wil ik geld ontvangen!

PS De tweede verandering die ik omarmd heb, is de overstap van jarenlang T-Mobile naar Vodafone. Start eind november. Dus als ik je daarna nooit meer bel, weet je hoe ook die verandering me bevalt.